Kendini sev… Birbirinizi sevin ama aşktan bağlar üretmeyin. Aşk bir armağan olmalı, ama bedeli olmamalı…
Aşk bağlılığa dönüştüğü anda ilişki haline gelir.

Aşk taleplerde bulunduğu anda hapishaneye benzer. Özgürlüğünü elinden alır; göklerde uçamazsın, kafeslenmişsindir.

Aşkın özgürlük verici bir kalitede olması lazım, sana zincir vurması değil; sana kanat takıp mümkün olduğunca yükseklere uçmanı sağlaması lazım.

Senin bildiğin aşk biyolojik bir dürtüden ibaret; hormonlarınla kimyandan kaynaklanıyor. Kolaylıkla değişebilir-kimyandaki ufacık bir değişim “en yüce gerçek” sandığın o aşkın yok olmasına yetecektir. Sen tutkuya “aşk” diyorsun.

Aşk sadece vermeyi bilir ve asla karşılık beklemez; aşk koşulsuz paylaşımdır.

Gerçek aşkı asla hayal kırıklığına uğratamazsın, çünkü zaten baştan bir beklenti yoktur. Gerçek olmayan aşkı ise asla tatmin edemezsin çünkü öylesine büyük bir beklenti içindedir ki yapılan her şey az gelir.

Aşk yaşamının en büyük deneyimidir ve aşk enerjisi ile deneyimlere girmeden yaşayanlar hayatın ne olduğunu asla öğrenemezler. Fazla derinlere inmeden yaşamın yüzeyinde kalırlar.

Aşk olduğu zaman seven ve sevilen birlikte aşkın içinde kaybolur. Eğer özgürlük ve aşka sahip olursan başka şeye ihtiyacın kalmaz.
Elde etmişsindir-sana yaşam işte bunun için verildi.