MAKALE

Beyaz yakalı işini bıraktı kafe açtı!

Beyaz yakalı işini bırakıp hayalini kurduğu mekanı açtı… “Yapmak istediğim iş bu değil…”, diyerek ofis hayatının durağan dinamiklerini ardında bıraktı… İşte kafe açma hayalini gerçeğe dönüştüren bir ismin bu süreçte yaşadıkları…

kariyer değişimi hikayeleri, kariyer değişimi, eylül görmüş

“Sektör ilişkiler üzerinden yürüyor”

Bu röportaj ilk olarak Campaign Türkiye Nisan 2016 sayısında “Solda brief yükseliyordu, güneye giderken” başlıklı dosyada yayınlanmıştır.

Son yılların çok konuşulan mekanları arasında yer alan Dem’in kurucuları da ajans kökenli. PR ajanslarında çalışan Eylül Görmüş, yaratıcı sektörün yıpratıcı olduğunu söylüyor.

Üç yıldır dünyanın çeşitli yerlerinden değişik çayları servis eden ve şimdiden kendi kitlesini oluşturan Dem Karaköy, öncesinde iletişim ve pazarlama sektörlerinde faaliyet gösteren iki kuzenin kurucusu olduğu ve birlikte işlettikleri bir mekan. Yıllarca PR alanında çalıştıktan sonra, sektörü bırakıp kendi deyimiyle ‘esnaflık’ yapmaya başlayan Eylül Görmüş’le neden iletişim sektöründen ayrıldığını, şu an sektöre nasıl baktığını konuştuk. A&B ve Pro İletişim’de çalıştıktan sonra Karaköy’ün gözde mekanlarından Dem’in kurucusu Görmüş, “PR ajanslarından sonra yapmak istediğim işin bu olmadığına kanaat getirdim” diyor.

Sizi biraz tanıyabilir miyiz?

1987 doğumluyum. Boğaziçi Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler okudum. 2010 yılında mezun oldum. 2,5 yıl kadar PR ajanslarında çalıştım. Çalıştığım işler, ağırlıklı olarak moda ve sanat iletişimi üzerineydi. Sonra yapmak istediğim işin bu olmadığına ve bunun beni kesinlikle tatmin etmediğine kanaat getirip, kendi işimi kurma işine giriştim. Yaklaşık 3 senedir de esnaflık diye tanımladığım bir işim var.

Sektörü neden bıraktınız?

Türkiye’de pek çok iş, işin kalitesinden bağımsız olarak ilişkiler üzerinde yürüyor. Bu beni biraz zorluyordu açıkçası. Haber çıkarmanın ilk şartı -elinizdeki haberin niteliğinden bağımsız olarak- basınla iyi ilişkiler kurmak. Genel olarak benim tarzıma ve karakterime çok uygun olmadığını düşündüm. Mesela bir dönem çok keyif alarak Sabancı Müzesi’nde çalıştım. Sanat iletişimi biraz daha farklı ve keyifli oluyor, aslında bir şey satmaya çalışmadığınız için karşınızdaki basın mensubu da başka türlü yaklaşıyor. Yani ajans hayatı zaten çok zor. Sabahlara kadar çalışılıyor. Kendi niteliklerimi doğru değerlendirebildiğim bir iş olmadığını düşünüyordum. Burada ise çay yapıyorum ama bu yine de bana daha doğru geliyor.

İletişim sektörü zaten başlı başına zor bir sektör. Müşteriyi memnun etmek zor. Koşullar iyi değil. Yükselmek ve iyi bir para kazanmak çok vakit alıyor. Eskiden çalıştığım yerleri kötülemek maksadıyla söylemiyorum ki ikisiyle de güzel bir şekilde yollarımızı ayırdık. Ama dediğim gibi koşullar çok zorlu. Benim gördüğüm şey, marka ajanstan her şeyi bekliyor. Bir kere bir ajansla anlaşınca en basit, en angarya işten en nitelikli, en stratejik işe kadar o ajanstan bekleniyor. Ve o sırada ajansın yapısında ona uygun özelliklere sahip eleman var mı yok mu bu da ayrı bir soru işareti oluyor. Hiçbir zaman bütçe yok ama müthiş şeyler yapılsın isteniyor. Bu gerçekçi değil. Sonuç olarak iletişim sektörü çok zor. Ben PR kısmındaydım. Reklam sektörüne göre görece parayla değil de fikirle, haberle yürüyen bir bacak olmasına rağmen beni çok mutsuz etti.

Peki dışarıdan bir gözle baktığınızda sektörü nasıl görüyorsunuz?

Yani dışarıdan daha ilginç gözüküyor tabii, bu işi yapan hala birçok arkadaşım var. Onların hayatına bakınca büyük organizasyonlar, büyük kampanyalar tarzı şeyler ilginç geliyor. İçindeyken ben de onu yaşıyordum. Müthiş önemli bir iş yaptığımızı düşünüyorduk. Bir hata yaptığımızda dünya başımıza yıkılacak veya yaptığımız doğru iletişimle bu markayı dünyanın zirvesine taşıyacağız gibi bir durum vardı. Aslında öyle olmadığını dışarıdan bakınca anlıyorsunuz. İçinde olmayınca da daha güzel geliyor tabii. İşte güzel güzel fikirler projeler üretiliyor. Tabii çok güzel işler yapılıyor, yapılmıyor değil ama dışarıdan daha güzel gözüktüğünü söyleyebilirim.

Yeni işinize nasıl karar verdiniz?

Bence doğruydu. Biz burayı kuzenim Ömer Çağatay’la beraber iki ortak olarak açtık. Beraber karar verdiğimiz ve aslında ikimizin de kafasında olan bir şeydi. Biraz çayla ilgiliydi mevzumuz. Çok seviyorduk, yurtdışında çay evleri görüyorduk. Türkiye gibi bu kadar çay tüketen bir toplumda neden olmadığını soruyorduk.

Bu işlere biraz gençken cesaret etmek gerekiyor. Sonrasında insan kendini daha güvende hissetme arzusu duyabiliyor. İşte yapalım olursa olur, olmazsa da en kötü hayatımızdan birkaç sene kaybederiz diye düşündük ve eski hayatlarımıza geri döneriz gibi bir motivasyonla giriştik. İşyerimle konuştum, ayrıldım. Aynı Amerikan filmlerindeki gibi bir kutuya eşyalarımı doldurdum, aynı gün çıktım gittim. Ama ne dükkan var, ne işim var… Sadece çay üzerine bir şey yapalım diye bir fikir var.

Yeni işte gününüz nasıl geçiyor?

Değişiyor aslında. Haftanın her günü buraya gelmesem de 5-6 gün mutlaka geliyorum. Biraz ihtiyaca göre yani. Yoğun olduğu günleri, özellikle hafta sonlarını burada geçiriyorum. Hizmet sektörünün de böyle bir gerçeği var. Herkesin bayram tatili, resmi tatil diye sevindiği ve dışarı çıktığı günler bizim iş günlerimiz oluyor.

Açıkçası bu işin en güzel tarafı, kendi zamanımı planlayabiliyor olmam. Kimi zaman bir toplantım oluyor ya da bir proje oluyor, burada daha az vakit geçiriyorum ama kimi zaman da hep buradayım. Bazen sabahtan bir sergiye ya da sinemaya gidiyorum. Sonra buraya geçiyorum. Bazen buralarda Karaköy’de bilgisayarımı alıp bir yerlerde çalışıyorum. Kaytarmadığım zamanlarda hafta sonlarım genelde burada geçiyor.

İlk bir buçuk sene, burası oturana kadar biz her gün ya Ömer ya ben burada oluyorduk ve dükkanı mutlaka biz kapatıyorduk. Artık ekip oturduğu için o işi bıraktık. Akşam belli bir saate kadar burada olup, çıkıyoruz. Arada bir kendimi çay ocağına da sokuyorum. Seviyorum çay yapmayı. Bulaşıklarla boğuşmak daha huzurlu geliyor.

Dem dışında yeni projeniz var mı?

Şu an için somut bir şey yok. Burayı biraz toparlamaya çalışıyoruz. Yiyecekler ve buzlu çay menüsünde bazı değişiklikler var. Olabildiğince burası tuttu iyi gidiyor” diye rehavete kapılmayıp, yeni bir şeyler katmaya çalışıyoruz.

Bir de biz ilk adım atanlardan biri olarak, bu konsepti, çay işini sahiplenmiş olduk. Başka ne yapabiliriz bu bağlamda diye düşünüyoruz. Belki daha hızlı bir konseptte yine çay üzerine bir şey olabilir. Dem’in başka bir şubesi de olabilir onu da düşünüyoruz. Bir şeyler var ama bu kadar major, yepyeni bir şey düşünmüyoruz. Daha çok bunu geliştirmek ve devam ettirmek üzerine gibi duruyor şu anda.

Sektör değiştirip kendi işimi kuracağım diyenlere tavsiyeleriniz neler?

Şunu eklemek istiyorum. Ben çok mutluyum verdiğim karardan ötürü. Çok fazla insanın kafasında böyle bir düşünce olduğunu biliyorum. Ama bu çok büyük bir risk. Kolay bir şey olmadığını söyleyeyim.

Ben daha bu şirketi kurmadan önce, bu şirketin iflas ettiğini kabuslarımda görüyordum. Oysa daha ortada kurulmuş, iflas edebilecek bir şirket bile yoktu. Kendi işinin sahibi olmak çok güzel ama bir taraftan da tatil yapamıyorsunuz. Ben ajansta çalışırken izin aldığım noktadan itibaren, bu hafta kafa dinleyeceğim diye hiçbir şeyle ilgilenmezdim. Burada öyle olmuyor. Kendi işiniz ve sürekli inisiyatif almanız gerekiyor. İnsanları mutlu ediyoruz burada. Cesareti bulmak önemli ama emin olmak da önemli. Maddi manevi olarak çok sıkıntı yaşadığın dönemler oluyor. Bunları göze almak gerek. Benim “ne güzel maaşlı işim vardı ne yaptım ben?” dediğim zamanlar oldu. Ama sonrasında her şey yoluna girdi.

Yazar: Müjde Bayındır

Kaynak: www.campaigntr.com

Sonraki İçerik

Empati düzeyi ölçülebilir mi?

Önceki İçerik

Bizim en çok cesaretimizi kırdılar!

kigem

Kigem.com Kişisel Gelişim Merkezi’nin kısaltmasıdır. Türkçedeki ilk kişisel gelişim ve sosyal başarı portalıdır. Yazar Mümin Sekman tarafından yayın hayatına sunulmuştur. 2000 yılında yayına başlayan site, 19 yıldır kesintisiz bir şekilde geliştirici yayınlarına devam etmektedir. Sitenin yıllık ziyaretçi sayısı 5.000.000 kişiyi aşmaktadır. İçeriği uzman bir ekip tarafından özenle hazırlanmaktadır.

MAKALE

Anlatacak çok hikâyemiz var!

romanlar, modern romanlar, Manşet, homeros, hikayeler, destanlar

İnsanların düşüncelerini şekillendirdiği ve tarihi etkilediği düşünülen eserler www.bbc.com tarafından derlendi. İşte binlerce yıl öncesine dayanan destanlardan modern romanlara kadar kuşakların düşünce tarzını etkileyen muhteşem eserler…

Dünyayı şekillendiren hikâyeler

Binlerce yıl öncesine dayanan destanlardan modern romanlara kadar dünyanın değişmesine vesile olan ve kuşakların düşünce tarzını etkileyen eserler…

Büyük İskender genç yaştan itibaren Makedonya’nın kralı olmak üzere yetiştirilmişti. Yunanistan’ın kuzeyindeki bu küçük krallık başta Pers İmparatorluğu olmak üzere, komşularıyla sürekli savaş halindeydi. Bu nedenle savaşta ordusuna önderlik etmeyi erkenden öğrenmesi gerekiyordu.

Babası öldürüldüğünde İskender tahta geçti. Krallığın güvenliğini sağlamanın yanı sıra Pers İmparatorluğu’nu yenilgiye uğrattı, Mısır’dan Hindistan’a kadar yayılan toprakları ele geçirdi.

İskender’in elinde başka bir silahı daha vardı: Homeros’un İlyada’sı. Öğretmeni Aristoteles’in yardımıyla bu destanı ayrıntılı bir şekilde incelemişti. Seferlerine başladığında, hiçbir askeri önemi olmasa da destanda adı geçen Truva’da durmuş, oradaki sahneleri gözünde canlandırmıştı. Seferleri boyunca İlyada kitabıyla uyumuştu.

Homeros’un destanı, edebi öneminin yanı sıra, etkisi antik Yunanistan’ın kütüphanelerini ve kamp ateşlerinin çok ötesine geçen bir eser oldu. Bu eserde Yunan kültürünün düşünme ve yaşam biçimi resmediliyordu.

İlyada destanı ile İskender arasında karşılıklı bir etkileşim olmuştu. Bu destandan ilham alan İskender, Yunancanın geniş bir alanda konuşulan bir dil olmasını sağlayarak İlyada’yı dünya edebiyatının bir parçası haline getirmiş oldu. İskender’den sonraki hükümdarlar, İskenderiye ve Bergama’da kurdukları büyük kütüphanelerle Homer’in eserinin geleceğe aktarılmasını sağladı.

Hikayelerin öneminin ve etkisinin bir kitabın sayfalarının dışına taşmasına iyi bir örnektir bu. Yunan filozofu Eflatun (Plato)’ya göre, sanat insana sadece zevk vermemeli, aynı zamanda yasalara ve insan hayatına faydalı olmalı.

İlyada benzeri diğer eserlere Mezopotamya bölgesinden Gılgamış Destanı, Amerika’dan ise Mayaların Popol Vuh hikayesi gösterilebilir. Bu destanlar, nereden geliyoruz ve biz kimiz gibi sorular açısından tüm kültürlere referans oldu.

Çin edebiyatı ise Şarkılar Kitabı adıyla bilinen şiirlere dayanıyordu. Şiir yazmak ve okumak sadece şairlerin işi değildi. İmparatorluk idaresinde önemli bir mevkiye gelmek için sınava tabi tutulan insanlara şiir alanından ayrıntılı sorular soruluyordu.

Şarkılar Kitabı, şiiri Doğu Asya’da en önemli edebiyat tarzı haline getirdi. Dünya edebiyatının ilk önemli romanları şiirin etkisi altındaydı. 11. yüzyılın başlarında yazar Murasaki Şikibu Japon edebiyatının başyapıtlarından biri olacak olan ve dünyanın ilk romanı kabul edilen Genji’nin Hikayesi’ni yazmadan önce Çince öğrenmiş ve 1000 sayfayı aşkın kitabında 800 şiire yer vermişti.

Dünyada okur-yazar insan sayısının artması, kağıt ve matbaa gibi yeni buluşlar, yazılı hikayenin etkisinin artmasına neden oldu.

Araplar Çinlilerden kağıt yapımını öğrenmiş, daha önce sözlü olarak aktarılan hikayeler yazılı hale getirilerek Bin Bir Gece Masalları gibi eserler ortaya çıkmıştı.

Eski destansı hikayeler ve şiirlerden daha çeşitli olan bu masallar hem eğitim hem de eğlence işlevi görüyordu. Bin Bir Gece Masalları’nda, anlatıcı Şehrazat’ın, her kadınla bir gece yattıktan sonra kafasını uçuran Pers şahlar şahı Şehriyar’ı bu masallarla erdemli ve iyi kalpli bir insan haline getirmesinin hikayesi anlatılıyordu.

Şiir, masal ve destanlar daha sonraki edebiyat tarihine de damgasını vurdu. 13. yüzyıl İtalyan şairi Dante Alighieri, İlahi Komedya adlı eserinde Hristiyan inanca göre Cehennem, Araf ve Cenneti tarif ederken epik şiir formunu kullandı.

Üstelik Latince değil, Toskana bölgesinde konuşulan bir lehçede yazmıştı eseri. Böylece bugün İtalyanca olarak bildiğimiz dil yaygınlaştı. Edebiyatın dil üzerindeki etkisine iyi bir örnektir bu.

Bu alandaki en büyük değişim, Johannes Gutenberg’in Çin’deki teknikleri geliştirerek kuzey Avrupa’da matbaayı kurması sonucu oldu. Bu sayede kitaplar kitlelere ulaştı. Edebiyat açısından bu döneme roman damga vurdu ve kadınlar yeni bir okuyucu kitlesi olarak ortaya çıktı, modern toplumun sorunlarıyla ilgilenmeye başladı.

Mary Shelley’nin Frankenstein’ı ile bilim-kurguya adım atılarak bilimin ütopik vaatleri ile yıkıcı potansiyeli arasındaki çelişkilere yer verilmeye başlandı. George Orwell’in 1984’ü ile Margaret Atwood’un Damızlık Kızın Öyküsü adlı eserleri bu geleneği sürdüren modern örneklerdir.

Roman ayrıca yeni bağımsızlığını kazanan ülkeler açısından da bu mücadelelerinde etkili oldu. 1960’ların Latin Amerika’sında Gabriel Garcia Marquez Yüzyıllık Yalnızlık ile kıtasının birkaç kuşağına hitap ediyordu. Siyasi bağımsızlık kültürel bağımsızlığı gerektiriyordu ve romanlar bunun için iyi bir araçtı.

Geniş kitlelerin okur-yazar olması bu ve diğer yazarların işine yarasa da, matbaa edebiyatın kontrol ve sansürünü de kolaylaştırdı. Totaliter rejime sahip ülkelerde sansürden kaçınmak için yeraltı matbaaları geliştirildi.

Bugün yazı teknolojisinde yeni bir devrim döneminden geçiyoruz. İnternet okuma ve yazma biçimimizi, edebiyatın yayılmasını ve kimlerin buna erişimi olacağını belirliyor. Yazı dünyasının yeniden büyük bir dönüşüm geçireceği bir dönemin başındayız.

Kaynak:  www.bbc.com

Yazar:  Martin Puchner

Okumaya devam et

MAKALE

Kitap önerisi: Stresli bir dünyada mutlu çocuk yetiştirmek

Stresli Bir Dünyada Mutlu Çocuk Yetiştirmek / Ahmet Yıldız / ALFA Yayınları

Güçlü Hafıza kitabı ile tanınan Ahmet Yıldız‘ın yeni kitabı günümüz çocuklarının mutluluğu üzerine odaklanıyor. Mutlu olmaya olan ihtiyacın arttığı günümüzde mutluluğa bilimsel çerçeveden bakan yazar kitabın son bölümünde 52 etkinlik önerisi sunuyor.

KİTABIN ARKA KAPAK YAZISI

mutluluk, mutlu çocuk, Manşet, kitap, ahmet yıldız — *Kitap içerisinde yer alan 52 Hafta 52 Etkinlik bölümü ile ebeveynler çocuklarıyla mutluluğu güçlendirici aktiviteler yapabilecektir.*

Sorular çocuklardan önce doğar, onlardan daha hızlı büyürler.

Doğmadan önce:
“Bu dünyaya çocuk getirilir mi?”
Doğduktan sonra,
“ İyi bir anne/baba olabilecek miyim?”
Büyüyünce:
“Ben nerede yanlış yaptım?”

Anne babalık istifa edilemeyen bir görev; iyi yapmak yetmiyor, her gün daha iyi yapmak gerekiyor! Neyse ki, çocuğunuz dünyadaki ilk çocuk değil ve son çocuk da olmayacak. Bilim dünyası hızla kritik sorunlara uygulanabilir çözümler üretiyor.

Mutlu bir çocukluk herkesin hakkı ve isteği. Büyük soru şu? Peki, ama nasıl?

Türkiye çapında etkinlik uygulamalarıyla tanınan Ahmet Yıldız bu kitabında iki büyük sorunun peşinde:

“Çocuğuma mutlu bir çocukluk yaşatabilecek miyim?”
“Çocuğuma mutlu, başarılı ve güvenli bir gelecek inşa edebilecek miyim?”

Mutlu çocuklar üzerine odaklanmak çok önemli, çünkü çocuklar hızla mutsuzlaşıyor. Araştırmalara göre, çocukların üçte biri mutsuz.

İradeleri, istekleri ve dikkatleri görülmedik derecede kırılgan, zayıf ve dağınık.

Güzel haber şu ki, mutlu çocuk olmak öğrenilebiliyor.

Kitabı nasıl inceleyip temin edebilirim?

Kitap Türkiye’deki tüm orta ve büyük ölçekli kitapçılara dağıtılmaktadır. D&R gibi büyük zincir mağazalarda daima bulabilirsiniz. Küçük kitapçılarda ise az sayıda stok tutulduğundan dolayı bazı kitaplar bulunamayabilmektedir. Bu tür durumlarda okurun yapması gereken iki yol vardır;
1. Size en yakın kitapçıya giderek kitabı sorabilirsiniz. Eğer kitap sorduğunuz kitapçıda yoksa hafif fırça atarak :)) getirmesini isteyip sipariş verebilirsiniz. Bu durumda kitapçı 1-2 gün içerisinde kitabınızı size ulaştıracaktır.
2. İnternet üzerinden kitap satan yerlerden kitabı (üstelik %20 – %30 daha ucuza) alabilirsiniz.

İşte bazı internet kitapçıları:

ALFA – www.alfakitap.com
D&R – www.dr.com.tr
İdefix – www.idefix.com
Babil – www.babil.com

Okumaya devam et

MAKALE

Mükemmel strateji: Kullanışlı, sade ve zamana dayanıklı olmalıdır

strateji, Manşet, küçük siyah elbise, coco chanel

Antoine de Saint-Exupery’nin dediği gibi “Mükemmellik eklenecek bir şey kalmadığında değil, çıkartılacak bir şey kalmadığında elde edilir.” Temel Aksoy, Coco Chanel’in “küçük siyah elbise’’ tasarımından ilham alınarak nasıl strateji oluşturulması gerektiğini paylaşıyor. Şirketlerin tasarladıkları stratejilerin kullanışlı, yalın ve zamana dayanıklı olması gerektiğini anlatıyor.

Strateji Küçük Siyah Elbise Gibi Olmalıdır

Coco Chanel, 1926 yılında Paris’te ev temizliği yapan kadınların giysilerinden esinlenerek siyah bir elbise tasarladı. Bu “küçük siyah elbise” 20.Yüzyılın moda ikonu oldu.

Chanel’in kullandığı jarse kumaş ne penye gibi yumuşak ve vücudu sarıp giyen kadını ucuz gösteren ne o dönemde yaygın olarak kullanılan sert kumaşlar gibi kaskatıydı. Kadınlar yüksek topuklu ayakkabı ve inci kolyelerle “küçük siyah elbiseyi” davetlerde giydikleri gibi düz ayakkabılar ve bir eşarpla gündüz de giyebiliyorlardı. Siyah rengin ve jarse kumaşın modası geçmiyor, kadınlar bir kere satın aldıktan sonra elbiseyi uzun yıllar kullanıyorlardı.

Virginia Üniversitesi Darden School profesörü Jeanne Liedtka, strateji yapanların Coco Chanel’in bu ikonik elbise tasarımından ilham almaları gerektiğini söyler.

Strateji insanlar ve şirketlerin hedeflerine ulaşmak için seçtikleri yöntemdir. Her yöntem gibi strateji de kullanışlı olduğu ölçüde değerlidir. “Küçük siyah elbisenin” bir gece davetinde abiye, bir akşamüstü gezmesinde kadını rahat ettirmesi gibi şirketlerin sahiplendikleri stratejiler de değişen koşullarda amaca hizmet edebilmelidir.

Ayrıca stratejinin sade ve yalın olması gerekir. Bugün çoğu şirketin web sitelerine ve toplantı odalarının duvarlarına yazdığı stratejileri anlamak mümkün değildir. Hatta bunları tasarlayıp yazanlar bile ne demek istediklerini günlük dilde anlatamazlar. Çünkü kullandıkları stratejiler çok karışık, çok karmaşık, çok dolaylıdır. Oysa mükemmel olan her strateji sade ve yalındır. Antoine de Saint-Exupery’nin dediği gibi “Mükemmellik eklenecek bir şey kalmadığında değil, çıkartılacak bir şey kalmadığında elde edilir.” Coco Chanel’in “küçük siyah elbisesinden” çıkartılacak hiçbir parça hiçbir ayrıntı hiçbir dantel yoktur. Zarafeti saf, sade ve yalın olmasından gelir.

Son olarak stratejinin zamana dayanıklı olması gerekir. Strateji değiştirilmez diye bir kural yoktur elbette ama iyi strateji zamana dayanıklı olandır. Eğer bir şirketin benimsediği strateji moda olan bir akımdan etkilenirse kısa zamanda demode olur. Amazon’un kurucusu Jeff Bezos “Başarılı ve sürdürülebilir bir iş kurmak istiyorsanız kendinize sormanız gereken soru gelecek yıllarda nelerin değişeceği değil, nelerin değişmeyeceği sorusudur. Değişmeyecek olanları tespit edin ve bütün enerjinizi ve çabanızı bunlara yoğunlaştırın.” der. Coco Chanel’in “küçük siyah elbisesi” zamana dayanıklı olduğu için ikonik bir tasarım olmuştur.

Coco Chanel’in 1926’da tasarladığı “küçük siyah elbise” bugün hala kadınların girdikleri farklı ortamda insanları etkilemek, kendi kimliklerini yansıtmak ama aynı zamanda rahat etmek için kullandıkları; kolay yıpranmayan, modası hiç geçmeyen bir elbise. Üstelik çok zarif.

Şirketlerin tasarladıkları stratejilerin de “küçük siyah elbise” gibi kullanışlı, yalın ve zamana dayanıklı olması gerekir.