Makaleler
Başkası olmak istiyorum bazen!
İCLAL AYDIN
VATAN
Çok uykusuz, yorgun, gergin ve bir başkası olmak isteği ile doluyum bugün. Tuhaftır, sebebi de aslında güzel bir şey!.. 13 Temmuz’da tüm Türkiye’de köşe yazılarımdan derlediğim “Yaz Bitmesin” isimli üçüncü kitabım çıkacak.
Dün geceye kadar bütün bir hafta bu yazıların toparlanması, çıkarılması, düzenlenmesi ile geçti.
Ve işte nihayet bitti!..
Yazılan bir daha, bir daha okudukça arttı gerginliğim. Gerginliğim, kendime güvensizliğim, kaçıp gitme isteğim…
Dün akşam çok sevdiğim arkadaşlarımla uzun zaman sonra bir araya gelip yemek yedik. Masadaki herkesin eli kalem tutuyordu. Kimisi gazeteci, kimisi yazar… Onlara bile gecenin epeyce ilerleyen saatlerinde söyleyebildim; yazılanmı derledim, 13 Temmuz’da çıkıyor diye…
Ürkerek, çekinerek…
Oysa yıllar öncesinde böyle bir durum gecenin ilk haberi olurdu…
Eşim, yayıncım, dostlarım her ne kadar kitaptan çok memnun olsalar da ben, pembe kapaklı “Yaz Bitmesin” 13 Temmuz’da Türkiye’nin her tarafına ulaştığında kafamı kumlara gömmek, buralardan kaçmak, Bozcaada’da bir yerlerde bahçe sulayan bir kadın olmak için yanıp tutuşuyor olacağım.
Öyle işte bu işler…
***
Aslında Mart 2002’de başlayan köşe yazarlığı meseleme bir göz gezdirmiş oldum. Pek çok sorumun yanıtını da buldum bu arada.
Siz hiç başkası olmak istediniz mi?
İstemişsinizdir mutlaka. Olaylar karşısında, soğukkanlılığıyla her durumda şahane kararlar alabilmesine, yırtıcılığına hayranlık duyduğunuz birileri gibi olmak mesela…
Gazete okuduğum her sabahın sonunda… Gazete okusa da okudukları umurunda olmayan birileri…
Yaptıklarına ve kendine sonsuz bir hayranlık ve sevgi duyan birileri gibi olabilmek…
***
Bu hafta telefonlar kapalı, surat biraz asık geçti.
Mesajlarına yanıt veremediklerimden, işlerini ötelediklerimden ve ikinci plana ittiklerimden özür dilerim. Ama bir sebebim vardı…
Birkaç hafta önce Antalya’da katıldığım bir sağlık kongresinde bir jinekolog hanım; “Sizin bebeğiniz ve doğumunuzla ilgili yazılarınızda, o yazıları sürdürmekte daha cesur davranmanızı isterdim. Üstünüze geldiler diye geri adım attınız ve yazıları kestiniz. Oysa biz, hiç sağlık kontrolünden geçmemiş pek çok kadını sizin yazılarınız ve katıldığınız programlar sayesinde sağlık ocaklarında görebildik. Onlar için önemliydiniz.
Ama siz, sizi küçümsemeye kalkışsa da aslında yerinizde olmak, sizin popülaritenize sahip olmak isteyen birkaç yazara yenildiniz, geri çekildiniz. Korkmayın; annelik, kadın olmak, savunduklarınız kötü şeyler değil. Korkarım sizi kendinize düşman edecekler. Onlara değil bize kulak verin ve yalvarıyorum, yazmaya devam edin” demişti.
Tüm yazıları tek tek okurken binlerce kez hak verdim o doktor hanıma… Bu yüzden utandım…
Böyle çok kişisel bir yazı yazdığım için okurlarımdan özür diliyorum.
