Babamın bavulu…

Ölümünden iki yıl önce babam kendi yazıları, el yazmaları ve defterleriyle dolu küçük bir bavul verdi bana. Her zamanki şakacı, alaycı havasını takınarak, kendisinden sonra, yani ölümünden sonra onları okumamı istediğini söyleyiverdi. "Bir bak bakalım," dedi hafifçe utanarak, "işe yarar bir şey var mı içlerinde. Belki benden sonra seçer, yayımlarsın." Orhan Pamuk, niçin yazdığını, yazarken neler hissettiğini, yazmanın ona ne ifade ettiği ve babasının hayatına olan etkisi ile ilgili yaptığı duygusal Nobel ödülü konuşması için tıklayın...